Οξεία σκωληκοειδίτιδα
Οξεία σκωληκοειδίτιδα είναι η οξεία φλεγμονή της σκωληκοειδούς αποφύσεως. Η σκωληκοειδής απόφυση αποτελεί απόφυση (προέκταση) του αρχικού τμήματος του παχέος εντέρου, έχει μήκος συνήθως 8-12 cm και δεν φαίνεται να έχει κάποιο ρόλο στον οργανισμό μας.
Είναι μια από τις πιο συχνές χειρουργικές παθήσεις. Η πιθανότητα εμφάνισης οξείας σκωληκοειδίτιδας για κάθε άτομο στην διάρκεια της ζωής του είναι 7%, με την συχνότητα της να αυξάνει στους ηλικιωμένους λόγω επιμήκυνσης του χρόνου ζωής.
ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ
Είναι αποτέλεσμα της απόφραξης του αυλού της σκωληκοειδούς αποφύσεως από κόπρανα, διογκωμένο λεμφικό ιστό ή ξένα σώματα (σπόροι φρούτων, ρίζες λαχανικών) και της επακόλουθης φλεγμονής.
Τα στάδια της νόσου δεν είναι ευδιάκριτα σε όλες τις περιπτώσεις όπως και δεν είναι σαφές πόσος χρόνος απαιτείται σε κάθε ασθενή για την μετάβαση από το ένα στάδιο στο άλλο:
ΠΟΙΑ ΤΑ ΣΥΜΤΩΜΑΤΑ ΤΗΣ
Τα συνηθέστερα συμτώματα της οξείας σκωληκοειδίτιδας είναι:
- Πόνος, αρχικά γύρω από τον ομφαλό που σταδιακά μετακινείται και στο τέλος εντοπίζεται στον δεξιό λαγόνιο βόθρο (δεξιό κάτω μέρος της κοιλίας),
- Ανορεξία, παρατηρείται στο 90% περίπου των περιπτώσεων,
- Ναυτία και τάση για έμετο,
- Δεκατική πυρετική κίνηση.
ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ
Η ακριβής και έγκαιρη διάγνωση της οξείας σκωληκοειδίτιδας, παρά την καλύτερη ενημέρωση και την χρησιμοποίηση νέων διαγνωστικών μεθόδων εξακολουθεί να αποτελεί μεγάλο κλινικό πρόβλημα.
Πρόκληση επίσης αποτελεί η διάγνωση της σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας όπου και συγχέεται με διάφορες γυναικολογικές καταστάσεις όπως ρήξη ωοθυλακίου, συστροφή κύστης ωοθήκης, ρήξη εξωμήτριας κύησης, οξεία σαλπιγγίτιδα, κ.ά.
Η διάνωση της τίθεται από τον γιατρό μετά την λήψη του ιστορικού και την κλινική εξέταση και επιβεβαιώνεται εργαστηρικά (αιματολογικός έλεγχος) και απεικονιστικά (υπερηχογράφημα κοιλίας, αξονική τομογραφία κοιλίας).
ΠΟΙΕΣ ΟΙ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΤΗΣ
Η συχνότερη επιπλοκή της οξείας σκωληκοειδίτιδας είναι η εντοπισμένη ή ελεύθερη διάτρησή της, η οποία οφείλεται σε καθυστερημένη διάγνωση και θεραπεία, με αποτέλεσμα:
* Σκωληκοειδικό απόστημα (plaston σκωληκοειδούς)
– Συμβαίνει σε εντοπισμένη διάτρηση της σκωληκοειδούς, η οποία περιχαρακώνεται (περιορίζεται τοπικά) από το λεπτό έντερο και το επίπλουν.
– Ψηλαφάται μάζα από τον γιατρό στην περιοχή του δεξιού λαγόνιου βόθρου (δεξιού κάτω μέρους της κοιλίας).
– Συνήθως αντιμετωπίζεται με χορήγηση αντιβιοτικών και εν ψυχρώ σκωληκοειδεκτομή μετά από 6-8 εβδομάδες.
* Γενικευμένη περιτονίτιδα
– Συμβαίνει σε ελεύθερη διάτρηση της σκωληκοειδούς εντός της κοιλίας.
– Ο ασθενής έχει όψη βαρέος πάσχοντος, υψηλό πυρετό, ταχυκαρδία και παραλυτικό ειλεό.
– Απαιτείται άμεση χειρουργική αντιμετώπιση.
ΠΟΙΑ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ
Η θεραπεία της οξείας σκωληκοειδίτιδας είναι η χειρουργική αφαίρεση της φλεγμαίνουσας απόφυσης (σκωληκοειδεκτομή), η οποία μπορεί να γίνει είτε ανοικτά είτε λαπαροσκοπικά.
Στις απλές περιπτώσεις, το αισθητικό αποτέλεσμα είναι άριστο και με τις δύο μεθόδους. Η λαπαροσκοπική τεχνική πλεονεκτεί όταν υπάρχει αμφιβολία στη διάγνωση διότι επιτρέπει την καλύτερη διερεύνηση της κοιλιάς. Πλεονεκτεί ακόμη σε παχύσαρκους ασθενείς οι οποίοι αποφεύγουν μεγάλες και επώδυνες τομές.
Η νοσηλεία διαρκεί συνήθως μία ημέρα και η πλήρης επάνοδος στις δραστηριότητες και στην εργασία επιτυγχάνεται μετά από 1-2 εβδομάδες. Ο χειρουργημένος ασθενής σηκώνεται από το κρεβάτι την ίδια ημέρα και τρώει ελαφρά το ίδιο απόγευμα. Το αισθητικό αποτέλεσμα είναι απόλυτα ικανοποιητικό καθώς απομένει μικρή μόνο αδιόρατη ουλή.
