Χοληδοχολιθίαση

Χοληδοχολιθίαση καλείται η επιπλοκή εκείνη της χολολιθίασης στην οποία ένας ή περισσότεροι μικροί συνήθως λίθοι περνούν από την χοληδόχο κύστη στον κοινό χοληδόχο πόρο και φράσσουν την έξοδο της χολής και των παγκρεατικών ενζύμων προς το έντερο.

ΤΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΕΧΕΙ

Χοληδοχολιθίαση υποψιαζόμαστε έντονα εάν σε ασθενή με γνωστή χολολιθίαση συνυπάρχει διαλείπων ίκτερος (κίτρινη χροιά του δέρματος), κωλικοειδής πόνος στο δεξιό επάνω μέρος της κοιλίας και πυρετός με ρίγος.
Ο ίκτερος συνοδεύεται συχνά από υπέρχρωση των ούρων (σκούρα σαν κονιάκ), αποχρωματισμό των κοπράνων (σχεδόν λευκά κόπρανα) και κνησμό (φαγούρα) κυρίως των άκρων.

ΠΟΙΕΣ ΟΙ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΤΗΣ

Οι συχνότερες επιπλοκές της χοληδοχολιθίασης είναι:
1. Ενδοηπατικά αποστήματα,
2. Δευτεροπαθής χολική κίρρωση,
3. Οξεία παγκρεατίτιδα,
4. Οξεία χολαγγειίτιδα.

ΠΩΣ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΤΑΙ Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ

Μέθοδος εκλογής για την διάγνωση της χοληδοχολιθίασης είναι μια ειδική μαγνητική τομογραφία που ονομάζεται MRCP και η οποία “εστιάζει” στο σύστημα των σωλήνων που μεταφέρουν την χολή (χοληφόρα) από το ήπαρ (ενδοηπατικά χοληφόρα) στο λεπτό έντερο μέσω των εξωηπατικών χοληφόρων.
Με αυτήν επιβεβαιώνεται η απόφραξη των εξωηπατικών χοληφόρων, το σημείο της απόφραξης και το αίτιο της πχ.λίθος. Σε κάποιες λίγες περιπτώσεις μπορεί το αίτιο της απόφραξης να είναι ένας όγκος του χοληδόχου πόρου ή του παγκρέατος.

ΠΟΙΑ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ

Η αντιμετώπιση της αρχικά περιλαμβάνει μια ενδοσκοπική πράξη που ονομάζεται ERCP. Σε αυτήν, ο γαστρεντερολόγος φθάνει με ένα μακρύ ενδοσκόπιο σαν αυτό της γαστροσκόπησης στο σημείο της απόφραξης και το καθαρίζει από λίθους και λάσπη. Η ERCP γίνεται στο ενδοσκοπικό ή το ακτινολογικό εργαστήριο με ήπια καταστολή του ασθενούς.

Η οριστική λύση ακολουθεί σε 24 ώρες συνήθως με τη λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή.